KU & SU UG Sem 2 New syllabus 2025-26
Kakatiya University
&
Satavahana University
UG SEM 2
Kakatiya University
&
Satavahana University
UG SEM 2
Unit 1 – Poetry
Lines Written in Early
Spring
William Wordsworth
I heard a thousand blended notes,
While in a grove I sate reclined,
In that sweet mood when pleasant thoughts
Bring sad thoughts to the mind.
To her fair works did Nature link
The human soul that through me ran;
And much it grieved my heart to think
What man has made of man.
Through primrose tufts, in that green bower,
The periwinkle trailed its wreaths;
And ’tis my faith that every flower
Enjoys the air it breathes.
The birds around me hopped and played,
Their thoughts I cannot measure:—
But the least motion which they made
It seemed a thrill of pleasure.
The budding twigs spread out their fan,
To catch the breezy air;
And I must think, do all I can,
That there was pleasure there.
If this belief from heaven be sent,
If such be Nature’s holy plan,
Have I not reason to lament
What man has made of man
About
the author
William
Wordsworth (1770–1850), a central figure of the Romantic Movement. Wordsworth
is known for his deep love for nature and his belief that nature teaches moral
and spiritual lessons to human beings. His famous work Lyrical Ballads
(1798), co-authored with Coleridge, marked a turning point in English
poetry.
Summary
William Wordsworth’s poem Lines Written in Early Spring expresses the poet’s deep love for nature and his sorrow over the condition of human society. The poem was written during a peaceful walk in the countryside in early spring.
The poet is
sitting quietly in a grove, surrounded by natural beauty. He hears many
pleasant sounds of nature such as birds, flowers, and gentle breeze. This
peaceful atmosphere fills his heart with joy. However, along with happiness,
sad thoughts also come to his mind. The beauty and harmony of nature make him
think about human life, which is full of conflict and suffering.
Wordsworth believes that nature has a
close relationship with the human soul. Nature is pure, joyful, and full of
life. Flowers seem to enjoy the air they breathe, birds move and play happily,
and even the small twigs appear to feel pleasure in the breeze. Everything in
nature lives in harmony and happiness.
In contrast, human beings have destroyed their natural goodness through greed, violence, and selfishness. When the poet compares the peaceful world of nature with the cruel world created by humans, his heart is filled with grief. He repeatedly laments over the line, “What man has made of man”, which shows his pain at the moral and social degradation of humanity.
Thus, the poem highlights the contrast
between the joy and harmony of nature and the misery and corruption of human
society. Wordsworth suggests that humans should learn from nature and live in
peace, love, and harmony.
Annotations
1. Annotate the following lines:
“If this belief
from heaven be sent,
If such be
Nature’s holy plan,
Have I not reason
to lament
What man has made
of man?”
Reference
:-These lines are taken from the poem “Lines
Written in Early Spring” written by William Wordsworth, one of the
greatest poets of the Romantic Age. Wordsworth is known for his deep love for
nature and his belief that nature teaches moral and spiritual lessons to human
beings.
Context
:- In these concluding lines of the poem, the
poet reflects on his belief that every element of nature—flowers, birds, and
plants—enjoys life and lives according to a divine and holy plan. After
observing the joy and harmony in nature, Wordsworth compares it with human
society, which is full of cruelty, suffering, and moral corruption.
Meaning :- The poet says that if his belief is true—that nature follows a heavenly and sacred plan in which all living things experience joy—then he has every reason to feel sad about humanity. While nature lives in harmony and happiness, human beings have destroyed their natural goodness through selfishness and violence. Therefore, the poet laments sorrowfully over “what man has made of man”, expressing deep regret over the degraded condition of human society
2. Annotate the following lines:
I heard a thousand blended notes,
While in a grove I
sate reclined,
In that sweet mood
when pleasant thoughts
Bring sad thoughts
to the mind.
Reference :- These
lines are taken from the poem “Lines Written in Early Spring”
written by William Wordsworth, a major poet of the Romantic Age. He is known as
a worshipper of nature and a poet of simple language. Wordsworth believed that
nature has a moral and spiritual influence on human beings.
Context :- In
this stanza, the poet describes a moment when he is sitting quietly in a
natural setting during early spring. He is enjoying the beauty and sounds of
nature, but at the same time, these pleasant experiences make him think sadly
about the state of human life and society.
Meaning
:- The poet hears many harmonious sounds of
nature while resting peacefully in a grove. The calm and beautiful surroundings
put him in a joyful mood. However, this happiness also brings sadness to his
heart because the purity and harmony of nature remind him of how humans have
lost their natural goodness. Thus, joy and sorrow exist together in the poet’s
mind.
Glossary
Spring=The
season after winter and before summer, in which vegetation begins to appear, in
the northern hemisphere from March to May and in the southern hemisphere from
September to November. వసంతకాలం
Grove
= a group of trees planted close together.తోట
Breeze
= a gentle wind పిల్లగాలి
విలియం వర్డ్స్వర్త్
(1770–1850) రొమాంటిక్ ఉద్యమానికి చెందిన ప్రముఖ కవి. వర్డ్స్వర్త్కు ప్రకృతి పట్ల అపారమైన ప్రేమ ఉండేది. ప్రకృతి మనుషులకు నైతిక మరియు ఆధ్యాత్మిక పాఠాలు నేర్పుతుందని ఆయన నమ్మకం. కాలరిడ్జ్తో కలిసి రచించిన ఆయన ప్రసిద్ధ కృతి లిరికల్ బాలడ్స్
(1798) ఆంగ్ల కవిత్వంలో ఒక ముఖ్యమైన మలుపుగా నిలిచింది.
సారాంశం
విలియం వర్డ్స్వర్త్ రచించిన “లైన్స్ రిటెన్ ఇన్ ఎర్లీ స్ప్రింగ్” అనే కవితలో కవి ప్రకృతి పట్ల ఉన్న లోతైన ప్రేమను మరియు మానవ సమాజ పరిస్థితుల పట్ల అతనికి కలిగిన విషాదాన్ని వ్యక్తపరుస్తాడు.
ఈ కవితను ఆయన వసంతకాల ప్రారంభంలో గ్రామీణ ప్రాంతంలో ప్రశాంతంగా నడుస్తూ ఉన్న సమయంలో రచించారు.
కవి ఒక చెట్ల సమూహంలో నిశ్శబ్దంగా కూర్చుని, చుట్టూ ఉన్న ప్రకృతి సౌందర్యాన్ని ఆస్వాదిస్తాడు. పక్షుల మధుర గానం, పూల అందం, మృదువైన గాలి వంటి అనేక ఆహ్లాదకరమైన ప్రకృతి ధ్వనులను అతను వింటాడు. ఈ ప్రశాంత వాతావరణం అతని హృదయాన్ని ఆనందంతో నింపుతుంది. అయితే ఆనందంతో పాటు, బాధాకరమైన ఆలోచనలు కూడా అతని మనసులోకి వస్తాయి. ప్రకృతి యొక్క అందం మరియు సమన్వయం, సంఘర్షణలు మరియు బాధలతో నిండిన మానవ జీవితాన్ని అతనికి గుర్తు చేస్తాయి.
వర్డ్స్వర్త్ ప్రకృతి మరియు మానవ ఆత్మ మధ్య సన్నిహితమైన సంబంధం ఉందని నమ్ముతాడు. ప్రకృతి పవిత్రమైనది, ఆనందభరితమైనది, జీవంతో నిండినది. పువ్వులు తాము పీల్చే గాలిని ఆస్వాదిస్తున్నట్లుగా కనిపిస్తాయి, పక్షులు సంతోషంగా కదులుతూ ఆడుకుంటాయి, చిన్న కొమ్మలు కూడా గాలిలో ఆనందాన్ని అనుభవిస్తున్నట్లుగా అనిపిస్తాయి. ప్రకృతిలోని ప్రతి అంశం ఆనందం మరియు సమరసతతో జీవిస్తుంది.
దీనికి విరుద్ధంగా, మానవులు తమ లోభం, హింస మరియు స్వార్థం వల్ల తమ సహజమైన మంచితనాన్ని నాశనం చేసుకున్నారు. ప్రకృతిలోని ప్రశాంత ప్రపంచాన్ని మనుషులు సృష్టించిన క్రూర ప్రపంచంతో పోల్చినప్పుడు, కవి హృదయం దుఃఖంతో నిండిపోతుంది. “What man has made of man” అనే పంక్తిని ఆయన పదేపదే విచారంతో ప్రస్తావిస్తాడు.
ఇది మానవత్వం నైతికంగా మరియు సామాజికంగా దిగజారిపోయిందని చూపిస్తుంది.
ఈ విధంగా, ఈ కవిత ప్రకృతి యొక్క ఆనందం మరియు సమరసతకు, మానవ సమాజంలోని దుఃఖం మరియు అవినీతికి మధ్య ఉన్న వ్యత్యాసాన్ని స్పష్టంగా చూపిస్తుంది. మనుషులు ప్రకృతి నుండి పాఠాలు నేర్చుకుని, శాంతి, ప్రేమ మరియు సమన్వయంతో జీవించాలని వర్డ్స్వర్త్ సూచిస్తున్నాడు.
UNIT 1 – PROSE
The Great Journey to the West
Romain Rolland
SummaryAbout the Writer: Romain Rolland
Romain Rolland (1866–1944) was a distinguished French writer, dramatist, biographer, and
essayist. He was awarded the Nobel Prize in Literature in 1915 for his
idealistic and humanistic writings.
Rolland held great respect for Swami Vivekananda,
calling him “the warrior monk,” and for Mahatma Gandhi, whom he
described as “the Indian soul of non-violence.”
His friendships, studies, and writings reveal a sincere effort to bridge the
intellectual and spiritual worlds of the East and the West.
Books:-
The Life of Ramakrishna –
1929
The Life of Vivekananda -1930
Mahatma Gandhi: The Man and His Work- 1924
About the lesson
In The Great Journey to the West, Rolland
describes the increasing interest of Western minds in the ancient wisdom of
India. He portrays India as a land that has preserved timeless truths about
peace, meditation, and inner balance, in contrast to the fast, materialistic
pace of the Western world.
The essay recounts Swami Vivekananda’s early
experiences during his first journey to the West, particularly to the United
States, and highlights the significant people he met and the impressions he
formed. The Maharaja of Khetri had purchased his ticket for the voyage. When
Vivekananda arrived in America, he had very little money, no contacts, and no
clear support system. Yet he moved forward with confidence, observing the new
world around him with the curiosity, openness, and wonder of a “great child.”
What struck him most was the tremendous energy of American society—the rapid
industrial growth, the dominance of machines, and the restless activity that
defined modern civilization. Everywhere he went, he witnessed speed,
discipline, and a powerful commitment to work, all of which left a deep
impression on him.
The essay also mentions
P. Chunder Mozoomdar of the Brahmo Samaj, who admired Vivekananda’s
intellectual depth and spiritual strength. Another important figure in his
journey was Professor J. H. Wright of Harvard University. When Vivekananda met
him, Wright immediately recognized his extraordinary wisdom and broad
scholarship. Wright strongly supported him and helped secure his participation
in the World’s Parliament of Religions in Chicago by writing letters of
introduction. It was Wright who famously said that asking Vivekananda for
credentials would be like asking “the sun to state its right to shine.” (వివేకానందుని
నుండి ఆధారాలు/ ప్రామాణికత
అడగడం అంటే “సూర్యుడు ప్రకాశించడానికి తన హక్కును నిరూపించుకోవాలని అడగడం వంటిది” అని
రైట్ ప్రసిద్ధంగా అన్నాడు.)
Hundreds rose to their feet and applauded at the
World’s Parliament of Religions when he began his speech with “Sisters and
brothers of America….” Each of the other orators had spoken of his God, the God
of his sect. Swami alone spoke of all their Gods and embraced them all in the
Universal Being.
Through these encounters and observations, Vivekananda
emerges as a thoughtful philosopher-traveler who studied Western society not as
a critic but as a seeker of truth. He admired the efficiency and power of
industrial civilization but also warned that material progress must be balanced
with spiritual values. His reflections clearly show his desire to harmonize
human energy, technological progress, and spiritual wisdom to create a more
meaningful world.
Rolland emphasizes how India’s spiritual heritage
attracted many Western philosophers and seekers. The West, although highly
advanced in science and industry, struggled with inner emptiness and moral
restlessness. In this context, Indian philosophy, with its focus on the soul,
self-realization, and universal harmony, offered a path to inner peace.
Rolland writes with great admiration about how Indian
sages, scriptures, and philosophical traditions provide a “light” that the West
desperately needs.
Summary in Telugu
“ది గ్రేట్ జర్నీ టు ది వెస్ట్” లో
రోలాండ్, భారతదేశపు ప్రాచీన జ్ఞానంపై పాశ్చాత్య మేధావుల పెరుగుతున్న ఆసక్తిని వివరిస్తాడు.
ఆయన భారతదేశాన్ని శాంతి, ధ్యానం, అంతరంగ సమతుల్యత వంటి శాశ్వత సత్యాలను కాపాడుకున్న
దేశంగా చిత్రిస్తాడు. ఇది వేగవంతమైన, భౌతికవాద పాశ్చాత్య ప్రపంచానికి విరుద్ధంగా నిలుస్తుంది.
ఈ వ్యాసం స్వామి వివేకానందుని
మొదటి పాశ్చాత్య యాత్రలో, ముఖ్యంగా అమెరికాలో, ఆయన అనుభవాలను వివరిస్తుంది. ఆయన కలిసిన
ప్రముఖ వ్యక్తులు, పొందిన అభిప్రాయాలను కూడా ప్రస్తావిస్తుంది. ఖేత్రీ మహారాజా ఆయనకు
ప్రయాణ టికెట్ కొనిపెట్టాడు. అమెరికాకు చేరుకున్నప్పుడు వివేకానందుని వద్ద చాలా తక్కువ
డబ్బు, ఎలాంటి పరిచయాలు, స్పష్టమైన సహాయ వ్యవస్థ ఏదీ లేకపోయినా, ఆయన ధైర్యంగా ముందుకు
సాగాడు. కొత్త ప్రపంచాన్ని “మహా శిశువు” లాంటి ఆసక్తి, విపులత, ఆశ్చర్యంతో పరిశీలించాడు.
ఆయనను అత్యంత ఆకర్షించినది అమెరికా సమాజంలోని అపార శక్తి—వేగవంతమైన పారిశ్రామిక వృద్ధి,
యంత్రాల ఆధిపత్యం, ఆధునిక నాగరికతను నిర్వచించే అశాంతి. ఎక్కడికెళ్లినా ఆయన వేగం, క్రమశిక్షణ,
పనిపట్ల ఉన్న శక్తివంతమైన నిబద్ధతను చూశాడు. ఇవన్నీ ఆయనపై లోతైన ముద్ర వేశాయి.
వ్యాసంలో బ్రహ్మ సమాజానికి
చెందిన పి. చంద్ర ముజూమ్దార్ కూడా ప్రస్తావించబడ్డాడు. ఆయన వివేకానందుని మేధో లోతు,
ఆధ్యాత్మిక బలం పట్ల గౌరవం చూపాడు. మరో ముఖ్య వ్యక్తి హార్వర్డ్ విశ్వవిద్యాలయానికి
చెందిన ప్రొఫెసర్ జె. హెచ్. రైట్. వివేకానందుని కలిసిన వెంటనే ఆయన అసాధారణ జ్ఞానం,
విస్తృత పాండిత్యాన్ని గుర్తించాడు. రైట్ ఆయనకు బలమైన మద్దతు ఇచ్చి, చికాగోలో జరిగిన
“వరల్డ్ పార్లమెంట్ ఆఫ్ రిలిజన్స్” లో పాల్గొనే అవకాశం కల్పించాడు. ఆయన పరిచయ లేఖలు
రాశాడు. వివేకానందుని నుండి ఆధారాలు/ ప్రామాణికత
(certificates) అడగడం అంటే “సూర్యుడు ప్రకాశించడానికి తన హక్కును నిరూపించుకోవాలని
అడగడం వంటిది” అని రైట్ ప్రసిద్ధంగా అన్నాడు.
“సిస్టర్స్ అండ్ బ్రదర్స్ ఆఫ్
అమెరికా…” అని ఆయన ప్రసంగం ప్రారంభించగానే, పార్లమెంట్ ఆఫ్ రిలిజన్స్ లో వందలాది మంది
లేచి నిలబడి చప్పట్లు కొట్టారు. ఇతర వక్తలు తమ తమ దేవుని గురించి మాత్రమే మాట్లాడారు.
స్వామి మాత్రం అందరి దేవుళ్లను ప్రస్తావించి, వారిని సమస్త విశ్వమయమైన సత్యంలో ఆలింగనం
చేసుకున్నారు.
ఈ అనుభవాలు, పరిశీలనల ద్వారా
వివేకానందుడు విమర్శకుడిగా కాకుండా సత్యాన్వేషిగా పాశ్చాత్య సమాజాన్ని అధ్యయనం చేసిన
తాత్విక యాత్రికుడిగా వెలుగులోకి వస్తాడు. ఆయన పారిశ్రామిక నాగరికత యొక్క సామర్థ్యం,
శక్తిని మెచ్చుకున్నప్పటికీ, భౌతిక పురోగతి ఆధ్యాత్మిక విలువలతో సమతుల్యం కావాలని హెచ్చరించాడు.
ఆయన ఆలోచనలు మానవ శక్తి, సాంకేతిక పురోగతి, ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానాన్ని సమన్వయం చేసి మరింత
అర్థవంతమైన ప్రపంచాన్ని నిర్మించాలనే ఆకాంక్షను స్పష్టంగా చూపిస్తాయి.
రోలాండ్, భారతదేశపు ఆధ్యాత్మిక
వారసత్వం పాశ్చాత్య తాత్వికులు, సత్యాన్వేషకులను ఎంతగానో ఆకర్షించిందని ప్రాముఖ్యతనిచ్చాడు.
విజ్ఞానం, పరిశ్రమలలో అత్యంత అభివృద్ధి చెందిన పాశ్చాత్య ప్రపంచం, అంతరంగ శూన్యత, నైతిక
అశాంతితో పోరాడుతోంది. ఈ సందర్భంలో, ఆత్మ, స్వీయ సాక్షాత్కారం, విశ్వ సమన్వయం మీద దృష్టి
పెట్టిన భారత తత్వశాస్త్రం అంతరంగ శాంతికి మార్గాన్ని చూపింది.
భారత ఋషులు, శాస్త్రాలు, తాత్విక
సంప్రదాయాలు పాశ్చాత్య ప్రపంచానికి అత్యవసరమైన “ప్రకాశం” అందిస్తున్నాయని రోలాండ్ గొప్ప
గౌరవంతో వ్రాశాడు.
@@@@
UG SEM 2
UNIT 2 – PROSE
The
Man in Black by Oliver Goldsmith
Oliver Goldsmith
(1728–1774) was an Anglo‑Irish poet, novelist, playwright, and essayist, best
known for The Vicar of Wakefield, the play She Stoops to Conquer,
and the poem The Deserted Village. He combined humour, sentiment, and social
criticism, leaving a lasting mark on English literature.
- Birth:
Goldsmith was born on 10 November 1728 in Ireland.
- Education: He studied at Trinity College, Dublin,
graduating in 1749, and later pursued medicine at the University of
Edinburgh and Leiden.
Introduction
“The Man in Black” is an
essay from Oliver Goldsmith’s The Citizen of the World. In this essay,
the narrator (Lien Chi Altangi, a Chinese philosopher) describes a strange
Englishman who always wears black clothes.
The Man in
Black: A Contradictory Person
The Man in Black speaks
bitterly about society. He says people are selfish, dishonest, and only care
about money. He pretends that he himself is also rude and uncaring. However,
his behaviour is completely different from his words—he cannot stop himself from
helping others.
Ø An
Old man
Ø A
Sailor
Ø A
Woman
Episode with the Old Man
One day, the narrator and
the man in black go for a walk. During their walk, the narrator and The Man in
Black meet a poor old man who seems weak and hungry. The narrator pities on him
but the man in black is moved. He wants to help the old man but he does not
want to show his charity to the narrator. On understanding him, the narrator
pretends to look another side. The Man in Black immediately gives a silver coin
to the old beggar secretly. He tells the narrator that he gave the money only
because the old man might follow them and trouble them. But it is clear that he
helped him out of genuine sympathy.
Encounter with the Sailor
Next, they meet a sailor
with wooden leg explains his difficulties and asks for help. The Sailor was
genuinely poor but refused charity. He was selling matches and candles just to
get by, showing he valued dignity and work over simply begging. The Man in
Black pretends to be irritated but quietly places a Shilling into the sailor’s
hand and takes matchboxes. Again, he claims he helped only because the sailor
would have “stopped them with a long story.” In reality, his heart is too soft
to ignore suffering.
Shilling
A Woman
Then, they happen to see
an old woman in rags with one child in her arm and another on her back. The Man
in Black is moved by the poor state of the woman and wants to help her. When he
puts hands in his pocket to give money, he finds it empty. Instead, he places
into her hands the shilling’s worth of matches he had bought from the sailor.
Mr. Shrimp:
The Trickster
The narrator also learns
about Mr. Shrimp, a cunning and greedy man who uses tricks to collect money.
Unlike The Man in Black, Mr. Shrimp pretends to be good but has a selfish
heart.
This contrast highlights
the central theme:
Mr. Shrimp → good words, bad heart
Man in Black → harsh words, good heart
Goldsmith uses this
difference to show that external behaviour can be misleading.
The Man in Black ends up
in prison.
Why The Man in Black
ends up in prison
- Misunderstood Generosity:
Because he disguises his kindness, society interprets his actions as
strange or even deceitful.
- Eccentric Behaviour: Though
he secretly helps the poor, his outward harshness and odd mannerisms lead
others to misjudge him.
- Satirical Point:
Goldsmith uses the imprisonment to highlight how society often punishes or
misunderstands those who are genuinely good but do not conform to expected
norms.
True Nature of the Man in Black
·
The Man in Black gives money to beggars,
comforts the poor, and feels deeply for people in distress. But he hides his
good deeds behind excuses. He does not want to appear kind or charitable.
Conclusion
By the end, the narrator understands that the Man in Black
is a man with a tender heart hidden behind a rough mask. Oliver Goldsmith uses
this character to teach that goodness can exist even in people who outwardly
seem negative.
ఒలివర్ గోల్డ్స్మిత్
(1728–1774) ఒక ఆంగ్లో–ఐరిష్ కవి,
నవలా రచయిత,
నాటకకర్త మరియు వ్యాసకర్త.
ది వికార్ ఆఫ్ వెక్ఫీల్డ్,
షీ స్టూప్స్ టు కాన్కర్ అనే నాటకం,
ది డిజర్టెడ్ విలేజ్ అనే కవిత ద్వారా ప్రసిద్ధి చెందాడు.
హాస్యం,
భావోద్వేగం,
సామాజిక విమర్శలను కలిపి,
ఆంగ్ల సాహిత్యంలో చిరస్థాయిగా నిలిచిపోయే ముద్ర వేశాడు.
- జననం:
గోల్డ్స్మిత్
10 నవంబర్
1728లో ఐర్లాండ్లో
జన్మించాడు.
- విద్యాభ్యాసం:
ఆయన
డబ్లిన్లోని
ట్రినిటీ
కాలేజీలో
చదివి
1749లో పట్టభద్రుడయ్యాడు.
తరువాత
ఎడిన్బరో
విశ్వవిద్యాలయం
మరియు
లైడెన్లో
వైద్య
విద్యను
అభ్యసించాడు.
పరిచయం
“ది మాన్ ఇన్ బ్లాక్” అనేది ఒలివర్ గోల్డ్స్మిత్ రచించిన ది సిటిజన్ ఆఫ్ ది వరల్డ్ అనే గ్రంథంలోని ఒక వ్యాసం.
ఈ వ్యాసంలో కథకుడు
(లియన్ చి ఆల్టాంగి అనే చైనా తత్వవేత్త)
ఎల్లప్పుడూ నల్లటి బట్టలు ధరించే ఒక విచిత్రమైన ఇంగ్లీష్ వ్యక్తిని వర్ణిస్తాడు.
మాన్ ఇన్ బ్లాక్:
విరుద్ధ స్వభావం కలిగిన వ్యక్తి
మాన్ ఇన్ బ్లాక్ సమాజం గురించి చేదుగా మాట్లాడుతాడు.
ప్రజలు స్వార్థపరులు,
అసత్యవాదులు,
డబ్బు గురించే ఆలోచిస్తారని అంటాడు.
తాను కూడా అశ్రద్ధగా,
అసభ్యంగా ఉంటానని నటిస్తాడు.
కానీ అతని ప్రవర్తన అతని మాటలకు పూర్తిగా విరుద్ధం
— ఇతరులను సహాయం చేయకుండా ఉండలేడు.
అతను సహాయం చేసిన వారు:
- ఒక వృద్ధుడు
- ఒక నావికుడు
- ఒక మహిళ
వృద్ధుడితో జరిగిన సంఘటన
ఒక రోజు కథకుడు మరియు మాన్ ఇన్ బ్లాక్ నడకకు వెళ్తారు.
మార్గమధ్యంలో బలహీనంగా,
ఆకలితో ఉన్న ఒక పేద వృద్ధుడిని చూస్తారు.
కథకుడు అతనిపై కనికరం చూపుతాడు,
కానీ మాన్ ఇన్ బ్లాక్ మాత్రం లోలోపల మరింతగా కదిలిపోతాడు.
వృద్ధుడికి సహాయం చేయాలనుకుంటాడు కానీ తన దయను కథకుడికి తెలియనివ్వదలచుకోడు.
ఇది గ్రహించిన కథకుడు మరో వైపు చూస్తున్నట్టు నటిస్తాడు.
వెంటనే మాన్ ఇన్ బ్లాక్ రహస్యంగా ఒక వెండి నాణెం వృద్ధుడి చేతిలో పెడతాడు.
తరువాత కథకుడికి
“అతను మా వెంట వస్తూ ఇబ్బంది పెట్టకూడదని ఇచ్చాను”
అని చెబుతాడు.
కానీ ఇది నిజమైన సానుభూతితో చేసిన సహాయం అని స్పష్ట
నావికుడితో జరిగిన సంఘటన
తరువాత వారు చెక్క కాలు ఉన్న ఒక నావికుడిని కలుస్తారు.
అతను తన కష్టాలను వివరించి సహాయం కోరుతాడు.
అతను నిజంగా పేదవాడే అయినా,
భిక్ష అడగడానికి నిరాకరిస్తాడు.
గౌరవం,
కష్టపడి పనిచేయడాన్ని అతను విలువైనవిగా భావిస్తాడు.
మాన్ ఇన్ బ్లాక్ చిరాకు వచ్చినట్టు నటిస్తాడు కానీ నిశ్శబ్దంగా ఒక షిల్లింగ్ అతని చేతిలో పెట్టి కొన్ని మాచిస్ పెట్టెలను తీసుకుంటాడు.
మళ్లీ
“అతను పొడవాటి కథతో మమ్మల్ని ఆపుతాడనిపించి ఇచ్చాను”
అని చెబుతాడు.
కానీ వాస్తవానికి అతని హృదయం బాధను చూసి నిర్లక్ష్యం చేయలేనంత మృదువుగా ఉంటుంది.
మహిళతో జరిగిన సంఘటన
తరువాత వారు చిరిగిన బట్టలు ధరించిన ఒక వృద్ధ మహిళను చూస్తారు.
ఆమె చేతిలో ఒక చిన్నపిల్ల,
వెన్నుపైన మరో చిన్నపిల్ల ఉంటుంది.
ఆమె దయనీయ స్థితి చూసి మాన్ ఇన్ బ్లాక్ కదిలిపోతాడు.
డబ్బు ఇవ్వడానికి జేబులోకి చేతులు వేసుకుంటే ఖాళీగా ఉన్నట్టు తెలుస్తుంది.
అప్పుడు నావికుడి వద్ద కొనుకున్న మాచిస్ పెట్టెలను ఆమె చేతిలో పెడతాడు.
మిస్టర్ శ్రింప్
(Shrimp): మోసగాడు
కథకుడు మిస్టర్ శ్రింప్ అనే వ్యక్తి గురించి కూడా తెలుసుకుంటాడు.
అతను తెలివిగా,
లోభిగా ఉండి,
మోసాలతో డబ్బు సంపాదిస్తాడు.
మాన్ ఇన్ బ్లాక్కు విరుద్ధంగా,
మిస్టర్ శ్రింప్ మంచి మనిషిలా నటిస్తాడు కానీ హృదయం స్వార్థపూరితం
- మిస్టర్
శ్రింప్ → మంచి
మాటలు, చెడు
హృదయం
- మాన్
ఇన్ బ్లాక్
→ కఠినమైన మాటలు,
మంచి హృదయం
గోల్డ్స్మిత్ ఈ తేడాను ఉపయోగించి బాహ్య ప్రవర్తన తప్పుదారి పట్టించవచ్చని చూపించాడు.
మాన్ ఇన్ బ్లాక్ జైలుకు ఎందుకు వెళ్తాడు
- తప్పుగా
అర్థం చేసుకున్న
దయ:
తన
దయను
దాచిపెట్టడం
వల్ల
అతని
చర్యలను
సమాజం
విచిత్రంగా
లేదా
మోసపూరితంగా
భావిస్తుంది.
- వింత
ప్రవర్తన:
అతను
పేదలకు
రహస్యంగా
సహాయం
చేసినా,
బయటకు
మాత్రం
కఠినంగా
కనిపించడం
వల్ల
ప్రజలు
అతన్ని
తప్పుగా
అర్థం
చేసుకుంటారు.
- Satirical Point:
నిజంగా
మంచివారిని
సమాజం
ఎలా
శిక్షిస్తుందో
లేదా
అర్థం
చేసుకోలేదో
చూపించడానికి
గోల్డ్స్మిత్
ఈ
సంఘటనను
ఉపయోగించాడు.
మాన్ ఇన్ బ్లాక్ యొక్క స్వభావం
- అతను భిక్షగాళ్లకు
డబ్బు
ఇస్తాడు,
పేదలను
ఆదరిస్తాడు,
బాధలో
ఉన్నవారిని
చూసి
లోతుగా
స్పందిస్తాడు.
కానీ
తన
మంచి
పనులను
ఎప్పుడూ
కారణాల
వెనుక
దాచిపెడతాడు.
తాను
దయగలవాడిగా
కనిపించాలనుకోడు.
Conclusion
చివరికి కథకుడు గ్రహిస్తాడు
— మాన్ ఇన్ బ్లాక్ కఠినమైన ముఖం వెనుక మృదువైన హృదయం కలిగిన వ్యక్తి.
బయటకు ప్రతికూలంగా కనిపించే వారిలో కూడా నిజమైన మంచితనం ఉండవచ్చని ఒలివర్ గోల్డ్స్మిత్ ఈ పాత్ర ద్వారా బోధిస్తాడు.
Comments
Post a Comment